Als er in jouw beleving iets mislukt of stuk loopt, bijvoorbeeld een relatie, dan is het proces of de uitkomst ervan blijkbaar niet conform jouw verwachting. Laten we dan eerst maar eens kijken wat jouw verwachtingen zijn en wat die doen met jou en met de ander die je ontmoet of gaat ontmoeten.
Wat doe jij als je ergens rustig zit en er zijn lege plekken om je heen en er komt iemand binnen die een lege plek zoekt. Dan scan je die persoon. Wij scannen voortdurend situaties, omstandigheden én mensen. En dat scannen is grotendeels een onbewust proces en onze onbewuste processen gaan ongeveer 23.000 keer sneller dan onze bewuste processen
(aldus professor Dijksterman). Dus voordat iemand echt in de buurt komt dan heb je die hoogstwaarschijnlijk in een fractie van een seconde al lang en breed gescand, en de ander jou dus ook.
En waar scannen wij op, allereerst veilig of onveilig. Dat is van kinds af aan al de belangrijkste scan, veilig of onveilig. Is alles goed of moet ik het op een schreeuwen zetten, moet ik wakker blijven of kan ik rustig gaan slapen, kan ik blijven of moet ik wegwezen.
En als het veilig is dan scannen we nog even door. Bijvoorbeeld op leuk of niet leuk, aardig of niet aardig, herkenbaar of onherkenbaar, vies of lekker, mooi of niet mooi, goed of niet goed, aantrekkelijk of niet aantrekkelijk. En al scannend laten we iemand dichterbij komen, benaderen we iemand of lopen er juist van weg. Als scannend gaan we een situatie aan of ontwijken die juist.
Elke relatie begint feitelijk met een uitvoerige scan. Vallen de scans goed uit, dan is dat de basis voor vertrouwen. Hoe meer vertrouwen hoe minder scans. Wordt het vertrouwen echter beschadigd dan beginnen we weer opnieuw met scannen. Krijgen we niet de kans om iemand te scannen voordat die in de buurt komt dan voelen we ons meestal gelijk overvallen of we schrikken van iemands plotselinge aanwezigheid.
Dit scannen is wat jij doet, maar is ook wat die ander doet. En die scan levert wederzijds een hoop informatie op. Bepaalde aspecten van die info zijn bewust omdat je dat vervolgens kunt horen, ruiken, zien, proeven, bevragen, betasten, bespreken.
Andere aspecten liggen op een wat onbewuster niveau, die liggen dieper verscholen en die worden ook niet altijd gelijk zichtbaar gemaakt. Die aspecten zijn soms ook echt onbewust in iemand, maar zijn daardoor zeker niet minder bepalend voor een toenadering of voor juist een afwijzing! Dat komt mede doordat die onbewuste waarnemingen zo veel sneller in ons plaatsvinden en op dat onbewuste niveau in onszelf ook heel veel aanraken en in beweging zetten.
En besef dat in dat onbewuste niveau ook nog allerlei kind-aspecten, dus ook kind-verlangens, een rol kunnen spelen. Verlangen naar een ouder, naar bescherming, naar steun, naar erkenning, naar waardering enz. enz. enz. enz. Dus je scant, en daar kunnen dus aspecten bij zitten die als kind belangrijk voor je waren maar nu als volwassene niet meer maar die dan toch een aantrekking veroorzaken, of juist een afwijzing…
Onbewust kunnen we dus een hoop herkennen in de ander en daardoor aangetrokken worden of juist weerstanden voelen, terwijl we die persoon dus nog maar net kennen of helemaal niet kennen. Je zou kunnen stellen dat we in staat zijn om een ander dus ook op gebieden te scannen die de ander liever nog even verborgen houdt of zelfs niet bewust van is. En deze scan is grotendeels bepalend voor toenadering of afwijzing, het is dé bepalende scan….
Stel je leven is ok, je hebt het goed naar je zin, alles is goed. Alleen, een partner zou het misschien nog iets leuker en zinvoller maken. Het moet niet, het zou leuk en fijn zijn.
Dan ga je op zoek en je eerste stap en verwachting is slechts het ontmoeten. Het ontmoeten van een ander en je kunt en wilt daarin stapje voor stapje kijken en voelen wat er gebeurt, hoe het gaat, wie die ander is, en hoe jij bent in verhouding of relatie met die ander. Als vrijblijvend ontmoeten je werkelijke drijfveer en verwachting is, dan ben je vrij. Vrij om elke keer te kijken wat jij wilt met jezelf, wat jij wilt met die ander, en je kunt je elk moment omdraaien en het afronden of juist een volgende stap nemen zonder dat je echt een tegenvaller hebt.
Je weet dat niet iedereen aan zal sluiten bij jou of visa verse en de ander is geen noodzaak. Je leven was ok, je kunt ook verder zonder een partner. Zolang die ander geen noodzaak is ben je vrij, is de ander vrij. Ga je een relatie aan vanuit de behoefte om te ontmoeten, dan ben en blijf je vrij en jouw vrijheid hierin is cruciaal, de vrijheid van de ander overigens ook. Een relatie zonder vrijheid is een gevangenis.
De vrijheid in dit proces stelt je in staat om goed te blijven kijken, goed te blijven voelen, en daarin dicht bij jezelf te blijven en al die subtiele signaaltjes van jezelf en de ander te kunnen blijven ontvangen en te beoordelen. Je hebt dan elke moment de vrijheid om af te haken.
Als het ontmoeten werkelijk gaat om en over het ontmoeten, dat is het een ontmoeten zonder verwachtingen en dus zal er ook geen diepe teleurstelling zijn. Besef dat elke teleurstelling gemaakt is van één of meerdere verwachtingen. Zonder verwachting is er hooguit verwondering als het anders loopt dan je verwacht.
Maar kan dat, kan je zonder verwachting een ontmoeting aan gaan? Ik denk het niet, er zijn altijd drijfveren waarom mensen ontmoetingen aan willen gaan en die drijfveren en behoeftes hebben verwachtingen in zich. Maar je kunt wel bewust worden van die drijfveren en verwachtingen, je kunt ze in kaart brengen en ze leren kennen zodat je ze her-kent als ze een rol beginnen te spelen en als die rol groter dreigt te worden dan je behoefte aan slechts een ontmoeting.
Als jij je drijfveren en behoeftes duidelijk hebt herkent in jezelf, dan ga je bijvoorbeeld ook herkennen of de ander die jij ontmoet jouw drijfveren en behoeftes aan het beantwoorden gaat of dat die gewoon zichzelf aan het zijn is.
Want stel dat er bewust en onbewust wel verwachtingen zijn en dat dat stevige verwachtingen of behoeftes zijn, dan ontstaat er een soort krampachtigheid in die ontmoeting, dan is er een doel en belang in de ontmoeting en dus in de ander.
Stel je wilt bijvoorbeeld je eenzaamheid oplossen, je wilt je lust en begeerte bevredigen, je wilt iemand zijn en meer betekenis voelen door in relatie te gaan met die ander, je zoekt geborgenheid en warmte. Stel dat je vanuit je eigen gevoelde leegte of onvolledigheid op zoek bent naar vervulling. Dan wordt het vinden en behouden van die ander een noodzaak voor je, een noodzakelijke iets om jouw eigen leegte en onvolledigheid aan te vullen of op te lossen.
Zodra die ander een noodzaak wordt, als die ander onmisbaar wordt, dan kan die ander jou gaan manipuleren, die kan jou als vuil gaan behandelen of wat dan ook omdat hij of zij iets heeft wat jij denkt nodig te hebben. Jij komt in afhankelijkheid terecht en de ander daardoor in een machtspositie. En echt, als je op zoek gaat naar een ander om jouw leegte of onvolledigheid op te vullen zal je altijd succesvol zijn want er is altijd wel iemand die mogelijk vanuit een zelfde soort leegte juist op zoek is om iemand anders op te vullen, aan te vullen, precies te geven wat die ander nodig heeft en daar weer zijn of haar eigen betekenis mee oppoetst.
En tijdens de eerste scan van de ander wordt jouw behoefte, jouw leegte en jouw onvolledigheid al gelijk gezien en gevoeld, ook al probeer je die leegte en onvolledigheid te verbergen, ook al heb je die leegte en onvolledigheid in en van jezelf zelf amper bewust. En als iemand daar bewust op in gaat om zichzelf te bevredigen dan kan het zo maar gebeuren dat je mee gaat met die ander, waarschijnlijk ondanks al die grote en kleine en subtiele signalen die je vertellen dat er iets niet klopt… maar ja, leegte wordt gevuld, onvolledigheid wordt aangevuld, redding is nabij….. denk je….
Maar besef dat bevrediging en vervullingen door anderen altijd en overal te vinden is op aarde. Maar besef ook dat het bevredigen van behoeftes door een ander en het opvullen van leegtes door een ander, totaal iets anders is dan een relatie op gaan bouwen. I
n een relatie is het juist de bedoeling dat beide elkaar gaan helpen en ondersteuning gaan geven om het zelf te doen, zelf je leegte op te vullen, zelf je onvolledigheid op te heffen. Want alleen zo kunnen je jeigen open wonden duurzaam genezen, je eigen leegtes duurzaam vervuld worden, je onvolledigheden duurzaam opgelost worden. Alles wat een ander daarin voor jou doet, hoe lief en goed bedoeld ook, zal slechts tijdelijk effect hebben. Want als de ander leegtes voor jou opvult, wonden voor jou geneest, onvolledigheid voor jou aanvult, teer je even op dat wat de ander heeft gedaan en je heeft gegeven.
Maar het is niet van jou, niet door jou, je had het even geleend van die ander, dus dat van de ander zal weer uit je systeem weggaan en wederom zal je geconfronteerd worden met jouw open wonden, jouw leegte, jouw onvolledigheid.
Een ander kan jou nooit healen, dat moet je echt zelf doen. De ander kan slechts blinde vlekken opheffen, je laten zien waar je wonden zijn, waar je leegte zit, waar je onvolledigheid zit. Opvulling door de ander kan slechts van tijdelijke aard zijn en dat heeft hetzelfde effect als eten, roken en seks, het bevredigd maar even en het is nooit genoeg.
Dus heel eerst maar eens je eigen open wonden en de ander zal geen noodzaak meer voor je zijn, vrijheid is dan aanwezig en onbaatzuchtige liefde kan echt gaan stromen. Dan is de verbinding een wederzijds ontmoeten en niet een eenzijdige of wederzijdse noodzaak.
En als die ontmoeting steeds dieper kan gaan, zal er steeds meer gedeeld kunnen worden, en uiteindelijk zullen ook de wederzijdse open wonden, de wederzijdse pijnlijke leegtes en wederzijdse onvolledigheden aangeraakt en gespiegeld kunnen worden. Dan pas is er sprake van een relatie….
Dan pas kan de man vanuit zijn natuurlijke mannelijke kracht zijn vrouw helpen om vanuit haar natuurlijke zachtheid in haar eigen kracht te gaan staan.
En dan pas kan de vrouw vanuit haar natuurlijke zachtheid haar man helpen om vanuit zijn natuurlijke mannelijke kracht kwetsbaar te worden.
(hierin gaat het niet perse over mannen of vrouwen, maar over mannelijke en vrouwelijke aspecten die zowel in mannen en in vrouwen vertegenwoordigd zijn).